To μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο «διαλύεται γρήγορα» σε πολλά «πολύ μεγάλα κομμάτια», σύμφωνα με επιστήμονες της Βρετανικής Ερευνητική Ομάδα της Ανταρκτικής (BAS).
Με βάρος που προηγουμένως άγγιζε το ένα τρισεκατομμύριο τόνους και έκταση 3.672 τετραγωνικών χιλιομέτρων — ελαφρώς μεγαλύτερη από την έκταση της Εύβοιας — το παγόβουνο A23a παρακολουθείται στενά από τους επιστήμονες από τότε που αποκόπηκε από την τράπεζα πάγου Filchner-Ronne στην Ανταρκτική το 1986.
Το A23a κατείχε τον τίτλο του «μεγαλύτερου παγόβουνου» αρκετές φορές από τη δεκαετία του 1980, ενώ περιστασιακά ξεπερνιόταν από μεγαλύτερα αλλά βραχύβια παγόβουνα, όπως το A68 το 2017 και το A76 το 2021.
Ο Andrew Meijers, ωκεανογράφος στο BAS, δήλωσε στο CNN σε ένα email την Τετάρτη: «Το παγόβουνο διαλύεται γρήγορα και διασπάται σε πολύ μεγάλα κομμάτια, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως "μεγάλα παγόβουνα" από το εθνικό κέντρο πάγου των ΗΠΑ (NSIDC) που παρακολουθεί αυτά τα φαινόμενα».
Το παγόβουνο A23a, στο κέντρο της φωτογραφίας, όπως απεικονίστηκε από δορυφορική λήψη, ενώ κινείται βόρεια, στις 15 Ιανουαρίου 2025, στα ανοιχτά της Ανταρκτικής. (NASA Worldview via AP)
Σύμφωνα με τον Meijers, το παγόβουνο έχει πλέον συρρικνωθεί σε περίπου 1.700 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που ισοδυναμεί περίπου με το μέγεθος της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου.
Το A23a παρέμεινε προσκολλημένο στον πυθμένα της θάλασσας Weddell στην Ανταρκτική για περισσότερα από 30 χρόνια, μέχρι να συρρικνωθεί αρκετά ώστε να χαλαρώσει η πρόσφυσή του στον πυθμένα.
Στη συνέχεια, το 2020, παρασύρθηκε από τα ρεύματα του ωκεανού προτού κολλήσει ξανά σε μια στήλη Taylor — το όνομα που έχει δοθεί σε μία περιστρεφόμενη δίνη νερού που προκαλείται από τα θαλάσσια ρεύματα που χτυπούν ένα υποθαλάσσιο βουνό — μέχρι που αναφέρθηκε ότι κινήθηκε ξανά τον περασμένο Δεκέμβριο. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους προσάραξε σε μια ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα πριν αποκολληθεί ξανά τον Μάιο.
Αυτό το ρεύμα πιθανότατα θα μεταφέρει τελικά τον παγόβουνο και τα κομμάτια του προς τα βορειοανατολικά — όπου εξακολουθεί να αποτελεί μέρος του "διαδρόμου" των παγόβουνων».
Είπε ότι το A23a «ακολουθεί παρόμοια τύχη» με άλλα μεγάλα παγόβουνα, όπως το A68 το 2021 και το A76 το 2023, τα οποία επίσης διαλύθηκαν γύρω από το νησί της Νότιας Γεωργίας, ένα βρετανικό υπερπόντιο έδαφος στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό.
Η τήξη του A23a σημαίνει ότι ο τίτλος του μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο ανήκει πλέον στο D15a, το οποίο έχει έκταση περίπου 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (1.158 τετραγωνικά μίλια) και, σύμφωνα με τον Meijers, είναι «αρκετά σταθερό στην ακτή της Ανταρκτικής κοντά στην αυστραλιανή βάση Davis».
Το A23a εξακολουθεί να κατέχει τον τίτλο του δεύτερου μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο, αλλά ο Meijers είπε ότι αυτό είναι πιθανό να «αλλάξει γρήγορα», καθώς θα συνεχίσει να «θρυμματίζεται τις επόμενες εβδομάδες». Η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού και η έναρξη της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο σημαίνει ότι πιθανότατα θα σπάσει σε «παγόβουνα πολύ μικρά για να παρακολουθηθούν περαιτέρω», είπε.
