Εκεί κινούνταν ασταμάτητα θηρόποδοι — τριδάκτυλοι, δίποδοι και σαρκοφάγοι — οι οποίοι άφησαν χιλιάδες αποτυπώματα στο μαλακό έδαφος. Αυτές οι πατημασιές, που έχουν διατηρηθεί με εντυπωσιακή λεπτομέρεια, περιγράφονται για πρώτη φορά από παλαιοντολόγους και φωτίζουν έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια.

16.600 ίχνη σε μια έκταση γεμάτη ιστορία

Σύμφωνα με το CNNi, στην περιοχή Carreras Pampas, μέσα στο Εθνικό Πάρκο Torotoro, οι ερευνητές κατέγραψαν 16.600 αποτυπώματα θηρόποδων, περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη γνωστή τοποθεσία στον κόσμο. Τα ίχνη καλύπτουν περίπου 7.500 τετραγωνικά μέτρα και συνθέτουν μια εικόνα συνεχούς κίνησης.

Όπως περιγράφει ο δρ. Τζέρεμι ΜακΛάρτι, «όπου κι αν κοιτάξεις, βλέπεις πατημασιές». Πολλά ίχνη ακολουθούν σταθερές διαδρομές, δείχνοντας ότι τα ζώα κινούνταν κυρίως προς δύο κατευθύνσεις: βορειοβορειοδυτικά και νοτιοανατολικά. Αυτή η επανάληψη υποδηλώνει έναν «διάδρομο» μετακίνησης, πιθανώς μέρος ενός ευρύτερου δικτύου που εκτεινόταν σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική.

Όταν η λάσπη γίνεται χρονοκάψουλα

Το τότε λασπώδες έδαφος λειτούργησε σαν φυσικό καλούπι. Κατέγραψε κινήσεις ζώων που περπατούσαν χαλαρά, άλλων που έτρεχαν, αλλά και εκείνων που κολυμπούσαν σε ρηχά νερά.

Περισσότερα από 1.300 αποτυπώματα φέρουν σημάδια κολύμβησης, με βαθύτερη εντύπωση από το μεσαίο δάχτυλο. Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα του ζώου επιπλέει και τα πόδια αγγίζουν ελαφρά τον πυθμένα.

Σε ορισμένες διαδρομές εντοπίζεται ακόμη και το ελαφρύ σύρσιμο της ουράς, ενώ οι διαφορές στο μέγεθος των πατημασιών δείχνουν ότι στην ίδια περιοχή κινούνταν θηρόποδοι πολύ διαφορετικών μεγεθών, από μικρόσωμα είδη έως ζώα με ύψος ισχίου πάνω από 1,25 μέτρα. Δίπλα στα μεγάλα αποτυπώματα εντοπίζονται και εκατοντάδες μικρότερα, που ανήκουν σε αρχαία πτηνά της περιοχής.

Ένα μυστήριο: Γιατί μόνο θηρόποδοι;

Αυτό που ξαφνιάζει τους επιστήμονες είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των πατημασιών ανήκει σε θηρόποδα. Οι περισσότερες μεγάλες τοποθεσίες με απολιθωμένα ίχνη σε όλο τον κόσμο φιλοξενούν πολλά αποτυπώματα σαυρόποδων, των τεράστιων φυτοφάγων που ταξίδευαν σε αγέλες. Οι θηρόποδοι, ως μοναχικά αρπακτικά, δεν αναμένεται να συγκεντρώνονται τόσο μαζικά.

Τι ήταν αυτό που έκανε αυτή την παραλία σημείο τόσο έντονης δραστηριότητας;

Η Βολιβία έχει ήδη πλούσια ιστορία σε παρόμοια ευρήματα, όπως το διάσημο Cal Orck'o με τις 14.000 πατημασιές.

Ωστόσο, το Carreras Pampas ξεχωρίζει όχι μόνο στον αριθμό αλλά και στη λεπτομέρεια των ιχνών, τα οποία επιτρέπουν στους επιστήμονες να «διαβάζουν» κινήσεις, ταχύτητες και συμπεριφορές.

Εκεί όπου περπάτησαν δεινόσαυροι

Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα ίχνη αφηγούνται μια ιστορία που τα οστά δεν μπορούν, καθώς δείχνουν όχι μόνο τι ήταν δυνατό να κάνει ένας δεινόσαυρος, αλλά τι έκανε πραγματικά εκείνη τη στιγμή.

Είναι μια άμεση καταγραφή ζωής, μια σκηνή παγωμένη στον χρόνο. Και αυτή η σκηνή παραμένει ακριβώς εκεί όπου δημιουργήθηκε.

«Όταν στέκεσαι στο Carreras Pampas», λέει ο ΜακΛάρτι, «βρίσκεσαι πραγματικά στο σημείο όπου ένας δεινόσαυρος περπάτησε πριν από εκατομμύρια χρόνια».