Με μια σειρά τολμηρών και καίριων χτυπημάτων, η Ουκρανία, υπό την ηγεσία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλάζει το ρου του πολέμου, στέλνοντας ηχηρά μηνύματα τόσο στη Μόσχα όσο και στους πρώην συμμάχους της. Τα πρόσφατα πλήγματα σε ρωσικές στρατιωτικές βάσεις και η τρίτη, μέσα σε τρία χρόνια, επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας αποκαλύπτουν μια νέα, ατρόμητη στρατηγική του Κιέβου, που αιφνιδιάζει εχθρούς και φίλους, ενώ εγείρει ερωτήματα για το κόστος και τις συνέπειες.
Ο Μασκ γύρισε την πλάτη στον Τραμπ! "Αηδιαστικό τερατούργημα το νομοσχέδιο... Ντροπή σε όσους το ψήφισαν, είναι έκτρωμα"
Μέσα σε μόλις 48 ώρες, η Ουκρανία πέτυχε το αδιανόητο: κατέστρεψε δεκάδες ρωσικά βομβαρδιστικά σε βάσεις χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορά της και έπληξε ξανά τη γέφυρα της Κριμαίας, το σύμβολο της ρωσικής κυριαρχίας στην προσαρτημένη χερσόνησο. Αυτά τα χτυπήματα, πέρα από τη στρατιωτική τους αξία, αποτελούν ένα βαρύ πλήγμα στο γόητρο του Κρεμλίνου, αναγκάζοντας τον Βλαντίμιρ Πούτιν να αντιμετωπίσει εκ νέου διλήμματα που θεωρούσε λυμένα. Η Μόσχα, που πίστευε ότι η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ θα αποδυναμώσει το Κίεβο, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια Ουκρανία που αρνείται να υποκύψει.
Η νέα τακτική του Ζελένσκι συνδυάζει στρατιωτική ακρίβεια με συμβολισμούς που συνταράσσουν. Η επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης», που κατέστρεψε το 34% του ρωσικού στόλου βαρέων βομβαρδιστικών, και το χτύπημα στη γέφυρα του Κερτς, που διέκοψε την κρίσιμη υλικοτεχνική υποστήριξη της Ρωσίας, δεν είναι απλώς στρατηγικές νίκες. Είναι μια δήλωση ότι η Ουκρανία πολεμά με όλες της τις δυνάμεις, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα αψηφήσει την Ουάσιγκτον και θα διακινδυνεύσει τη διπλωματική της απομόνωση.
Τα Ελληνικά νοικοκυριά στα όρια της επιβίωσης! Έξι στους δέκα «δεν τα βγάζουν πέρα», ένας στους δέκα «τρώει» από τα έτοιμα
Η απόφαση του Κιέβου να αφήσει τις ΗΠΑ στο περιθώριο, κινούμενο χωρίς την έγκριση του Λευκού Οίκου, φανερώνει έναν ακραίο ρεαλισμό. Ενώ ο Τραμπ συνομιλεί με τον Πούτιν για μια υποτιθέμενη ειρήνη, η Ουκρανία συνεχίζει να μετρά νεκρούς από ρωσικούς βομβαρδισμούς και να επιστρατεύει όλο και νεότερους πολίτες στην πρώτη γραμμή. Η Μόσχα δεν δείχνει καμία διάθεση να σταματήσει τις επιθέσεις της, ακόμα και κατά τη διάρκεια υποτιθέμενων εκεχειριών, με τον Ζελένσκι να καταγγέλλει χιλιάδες παραβιάσεις. Σε αυτό το ζοφερό τοπίο, η Ουκρανία επιλέγει να πολεμήσει μόνη, γνωρίζοντας ότι η αμερικανική υποστήριξη κινδυνεύει να εξανεμιστεί.
Το ρίσκο είναι τεράστιο. Οι επιθέσεις στη γέφυρα της Κριμαίας και σε ρωσικές βάσεις ενδέχεται να πυροδοτήσουν μαζικά ρωσικά αντίποινα, με ακόμα περισσότερους αμάχους να πληρώνουν το τίμημα. Παράλληλα, η αιφνιδιαστική κίνηση του Κιέβου μπορεί να προκαλέσει την οργή του Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να προσανατολίζεται σε μια διευθέτηση που θα αφήσει την Ουκρανία εκτεθειμένη. Ωστόσο, για τον Ζελένσκι, η αδράνεια δεν αποτελεί επιλογή. Με την οικονομία της χώρας να αιμορραγεί και τις σπάνιες γαίες της να υποθηκεύονται για δυτική βοήθεια, η Ουκρανία επιλέγει να χαράξει τη δική της πορεία, ακόμα κι αν αυτή οδηγεί σε περαιτέρω απομόνωση.
Η νέα στρατηγική του Κιέβου δεν αιφνιδίασε μόνο τη Μόσχα. Οι ΗΠΑ, που κάποτε θεωρούνταν ο ακλόνητος σύμμαχος, παρακολουθούν έκπληκτες καθώς η Ουκρανία παίρνει την τύχη της στα χέρια της. Το μήνυμα του Ζελένσκι είναι σαφές: η Ουκρανία θα πολεμήσει μέχρι τέλους, με ή χωρίς υποστήριξη, για την ελευθερία της και την αξιοπρέπειά της. Το ερώτημα που παραμένει είναι αν αυτή η παράτολμη αντεπίθεση θα φέρει την πολυπόθητη ανατροπή ή θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία για έναν λαό που συνεχίζει να αιμορραγεί.
